het kind


De leefwereld van het kind is iets apart,

onschuldig en onbevreest.



Het is een periode in je leven waar alles kan

en waar je vrijheid nog oneindig lijkt.



Je bent nog nieuwsgierig.



Je hebt nog vele doelen voor je ogen

die voor anderen soms onbereikbaar zijn.



Deze dromen en energie dat het kind bezit,

de verwondering dat het heeft.



Dit kind in jouw moet je koesteren.




Ine Deprince

woensdag 5 januari 2011

De boerderij van mijn grootouders

Deze boerderij is het levenswerk van mijn meme en pepe en mijn grootouders. Ik heb hier als kind zeer veel gespeeld, gezien en geleerd over het leven van vroeger. Deze boerderij draagt een enorme geschiedenis met zich mee, dit kan je zien aan de kogelgaten, het volledig houten dak, de volledig houten schuur en de vele koterij voor de dieren. Binnen enkele jaren zal deze boerderij belaas niet meer benuttigd worden, aangezien niemand bereid is de boerderij over te nemen.

Mijn grootouders waren gevlucht tijdens de Spaanse bezetting naar deze boerderij. Zij hebben eerst vele jaren in de boerderij gewerkt om deze te kunnen kopen. In die tijd waren zij rijke boeren die het goed hadden. De landbouwsector was toen nog heel belangrijk en je kon er een goede frank mee verdienen.
Tijdens WOI & WOII kwamen er hier veel vluchtelingen langs die een seizoen hielpen op het land. Mijn pepe heeft hierover vele verhalen verteld. De kogelgaten in de keuken zijn getuige van de bezetting van de Duitsers. Deze bezetting heeft maar één jaar geduurd, maar de ravage was toen enorm. Zeker als je weet dat grootmoeder de boerderij toen alleen runde.
Na de wereldoorlogen kwam de boerderij voorzichtig in verval. Mijn pepe vond het belangrijk dat zijn kinderen konden studeren en de boerderij was minder belangrijk. Genoeg om rond te komen was de hoofdzaak.
Nu is de boerderij in verval, net nog niet onbewoonbaar verklaart. Maar de herinneringen blijven toch, want ooit was dit een levend en bruisend huis.

Ine Deprince

Geen opmerkingen:

Een reactie posten